من و زندگی

من سکوت را دوست دارم به خاطر ابهت بی پایانش...

فریاد را می پرستم به خاطره انتقام گم شده در اصیانش...

فردا را دوست دارم به خاطر غلبه بر فلک کج مدارش...

پاییز را می پرستم به خاطر عدم احتیاج و عدم اعتمادش به بهار...

آفتاب را دوست دارم به خاطر وسعت روحش که شب ناپدید می شود

 تا ماه فراموش کند حقیقت تلخی را که از او نور می گیرد...

زندگی ایده آل من این است و من آن را تقدیس میکنم

به خاطر اینکه روی هزار بار نابودش میکنند اما هرگز نمیمیرد.....